Badania chemiczno – rolnicze na ziemiach polskich mają długą, bo 150 – letnią tradycję.
1858 r.
Za prekursora tej działalności uważa się Pracownię Chemiczną Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim, powołaną w Warszawie w 1858 r.
W okresie międzywojennym istniały 3 placówki wykonujące analizy chemiczne na rzecz rolnictwa, związków producentów rolnych, kółek rolniczych i innych instytucji oraz organizacji rolniczych.
1954 r.
16 Czerwca 1954 r.
Po II wojnie światowej zamierzano objąć badaniami nad zasobnością gleb wszystkie użytki rolne w kraju. W tym celu Prezydium Rządu uchwałą nr 396/54 z 16.06.1954 r. postanowiło powołać w każdym z 17 województw stację chemiczno – rolniczą.
Po utworzeniu wojewódzkich stacji chemiczno – rolniczych, obejmujących działalnością cały kraj, przystąpiono do zinwentaryzowania wszystkich użytków rolnych pod względem odczynu (stopnia zakwaszenia) oraz zawartości w nich głównych składników pokarmowych roślin.
1955 r.
14 lutego 1955 r.
Stacja Chemiczno – Rolnicza w Olsztynie została utworzona zarządzeniem nr. 17 Ministra Rolnictwa.
W latach 1955 r. - 1965 r.
Stacja uczestniczyła w powszechnych badaniach odczynu i zasobności gleb określonych jako I rotacja. Wyniki takiego rozpoznania dały podstawę do ustalenia wielkości potrzeb wapnowania i nawozów mineralnych w województwie.
Tym sposobem stworzone zostały podstawy do racjonalnego nawożenia opartego na właściwościach chemicznych gleb.
Na pierwszego kierownika stacji powołano
prof. Mieczysława Kotera.
Stacja przez 4 lata korzystała z pomieszczeń i urządzeń laboratoryjnych Katedry Chemii Rolnej Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie.
1959 r.
Wybudowano specjalny dla jej potrzeb budynek przy ul. Kołobrzeskiej 11 w Olsztynie.
1966 r. - 1975 r.
W latach 1966-1975 ponowiono powszechne badanie gleb, realizując tzw. druga rotację badań, poszerzoną o ocenę zawartości magnezu i mikroelementów. Jej celem była aktualizacja odczynu i zasobności, ujawnienie zmian, jakie zaszły w ciągu 10 lat w województwie. Wyniki II rotacji badań zostały przekazane rolnikom jako mapki zasobności użytków rolnych do wykorzystania przy ustalaniu wielkości dawek nawozów.
W ponad 50 – letniej działalności, mimo zmieniających się form organizacyjnych Stacja niezmiennie realizowała podstawowy zakres badań chemiczno – rolniczych obejmujący analizy gleb, nawozów, pasz i materiału roślinnego.
1992 r. - 1998 r.
W latach 1992 r. – 1998 r. Stacja uczestniczyła w badaniach mających na celu rozpoznanie właściwości fizyko – chemicznych gleb użytków rolnych oraz zawartości w nich metali ciężkich (kadmu, miedzi, niklu, ołowiu, cynku) i siarki oraz składu chemicznego płodów rolnych.
1997 r.
Od 1997 r. Stacja realizuje monitoring zawartości azotu mineralnego w glebach ornych oraz monitoring stanu żyzności gleb i składu chemicznego wód gruntowych.
2000 r. - 2004 r.
W latach 2000 – 2004 została włączona w system rozliczenia dotacji przeznaczonych na dofinansowanie nawozów wapniowych, faktycznych potrzeb wapnowania.
1 Marca 2000 r.
Ponad 50 – letnie doświadczenie w wykonywaniu badań chemiczno – rolniczych i stosowany system kontroli jakości zapewniają uzyskiwanie wiarygodnych wyników, a formalnym potwierdzeniem kompetencji laboratorium Okręgowej Stacji Chemiczno – Rolniczej w Olsztynie do wykonywania zleconych zadań jest uzyskanie certyfikatu akredytacji Laboratorium Badawczego Nr AB 277 Polskiego Centrum Akredytacyjnego od dnia 1.03.2000 r.
Podporządkowanie Stacji Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi gwarantuje utrzymanie jednolitego systemu badań i ocen dotyczących stopnia zanieczyszczenia użytków rolnych, zasobności gleb i potrzeb pokarmowych roślin, oraz zapewnia możliwość dostarczenia rolnictwu informacji i wiedzy o stanie środowiska rolniczego i jakości uzyskiwanych płodów rolnych w całym kraju.
Stacja Chemiczno-Rolnicza jako jednolicie zorganizowana służba rolna jest zobowiązana ustawowo do prowadzenia działalności usługowej w zakresie agrochemicznej obsługi rolnictwa.