1. Plan nawożenia musi być opracowany zgodnie z zasadami dobrej praktyki rolniczej, na podstawie składu chemicznego nawozów oraz potrzeb pokarmowych roślin i zasobności gleb, uwzględniając stosowane odpady i środki wspomagające uprawę roślin.
  2. Z posiadana planu nawożenia zwolnione są podmioty, które zbywają nawozy naturalne w całości.
  3. Podmioty, o których mowa powyżej, zobowiązane są zagospodarować na posiadanych użytkach rolnych, co najmniej 70% gnojówki i gnojowicy, a pozostałe 30% mogą zbyć.
  4. Obornik i pomiot ptasi może być zbywany w całości.
  5. Nieprzetworzone nawozy naturalne, w tym gnojowica, mogą być zbywane do bezpośredniego rolniczego wykorzystania wyłącznie na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej, pod rygorem nieważności. Strony przechowują umowy przez okres co najmniej 8 lat od daty zawarcia.
  6. Nabywca nieprzetworzonego nawozu naturalnego opracowuje, w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy, plan nawożenia, jednak nie później niż do dnia rozpoczęcia stosowania nawozu naturalnego.
  7. Plan nawożenia może być sporządzony przez;
    • producenta rolnego/podmiot lub inną jednostkę (np. ODR),
    • okręgową stacje chemiczno-rolniczą – na zlecenie producenta rolnego/podmiotu.
  8. Warunkiem sporządzenia planu nawożenia jest:
    • posiadanie aktualnych wyników badań odczynu i zasobności gleby w składniki mineralne uzyskanych w laboratorium okręgowej stacji chemiczno-rolniczej lub laboratorium akredytowanym w zakresie badania gleby,
    • posiadanie aktualnych wyników badań nawozów naturalnych, którymi dysponuje dany producent rolny, uzyskanych w laboratorium okręgowej stacji chemiczno-rolniczej lub laboratorium akredytowanym w zakresie badan nawozów naturalnych,
    • posiadanie informacji o zawartości składników w nawozach organicznych lub organiczno-mineralnych stosowanych w gospodarstwie, zgodnie z wymaganiami jakościowymi określonymi dla tych nawozów  w zezwoleniu ministra właściwego ds. rolnictwa oraz o zawartości składników w odpadach, środkach wspomagających uprawę roślin i dodatkach do wzbogacania gleby i zawartych w nich składnikach nawozowych,
    • posiadanie informacji o powierzchni użytków rolnych przewidzianych do nawożenia (aktualny nakaz płatniczy podatku), powierzchni działek i ich oznakowaniu,
    •  posiadanie informacji o gatunkach roślin uprawnych i oczekiwanych plonach.
  9. Plan nawożenia może być zaopiniowany tylko w jednej okręgowej stacji chemiczno-rolniczej.
  10. Plany nawożenia opiniowane są przez właściwą terytorialnie ze względu na położenie gruntów rolnych, okręgową stacje chemiczno-rolniczą.
  11. Do planu nawożenia przedkładanego do zaopiniowania niezbędne jest załączenie:
    • aktualnych wyników badań odczynu i zasobności gleby w składniki pokarmowe wykonanych w laboratorium stacji chemiczno-rolniczej lub laboratorium akredytowanym w zakresie badan gleby, na podstawie których sporządzono plan,
    • aktualnych wyników badań nawozów naturalnych, uzyskanych w laboratorium stacji chemiczno-rolniczej lub laboratorium akredytowanym w zakresie badan nawozów naturalnych,
    • informacji o stosowanych nawozach organicznych lub organiczno-mineralnych, odpadach, środkach wspomagających uprawę roślin i dodatkach do wzbogacania gleby i zawartych w nich składnikach nawozowych,
  1. W celu pozytywnego zaopiniowania planu nawożenia muszą być spełnione następujące warunki:
    • azot zastosowany w nawozach naturalnych nie może przekraczać dawki 170 kg N/ha w ciągu 1 roku,
    • dawki składników nawozowych ujęte w planie nawożenia nie mogą być wyższe od określonych w zaleceniach nawozowych stosowanych przez stacje chemiczno-rolnicze.
  2. Plan nawożenia powinien być sporządzony i opiniowany dla jednego gatunku rośliny uprawnej raz w ciągu roku, a w przypadku planów na okres dłuższy niż rok powinien uwzględniać gatunki roślin w zmianowaniu oraz dawki nawozów pod te gatunki w kolejnych latach.
  3. W razie zmiany gatunku rośliny uprawnej lub kierunku produkcji zwierzęcej w okresie, na który opiniowano plan nawożenia, konieczne jest dokonanie korekt i zaopiniowanie tych zmian.
  4. W celu określenia dawki azotu w nawozach naturalnych, którymi producent rolny dysponuje, powinien on posiadać aktualne wyniki badań, a w przypadku zamiaru stosowania nawozów organicznych i organiczno-mineralnych, deklaracje producenta lub aktualne wyniki badań odpadów, środków wspomagających uprawę roślin i dodatków do wzbogacenia gleby w zakresie zawartych w nich składników nawozowych.
  5. Wyniki badań nawozu naturalnego uznaje się za aktualne jeśli odnoszą się do aktualnego kierunku produkcji zwierzęcej i wykonane zostały  w laboratorium stacji chemiczno-rolniczej lub laboratorium akredytowanym w zakresie badań nawozów naturalnych. Wyniki mogą być wykonane na rzecz zbywającego lub nabywającego nawozy naturalne.
  6. Wyniki badań odczynu i zasobności gleby dla potrzeb planów nawożenia uznaje się za aktualne jeśli wykonano je w okresie ostatnich 4 lat w laboratorium stacji chemiczno-rolniczej lub laboratorium akredytowanym w zakresie badania gleby.
  7. Do oceny zasobności gleb w azot mineralny mogą być wykorzystywane wyniki badań monitoringowych, w przypadku braku lokalizacji takich punktów, okręgowa stacja chemiczno-rolnicza lokalizuje punkt lub punkty w obrębie użytków rolnych danego gospodarstwa.
  8. Okręgową stacja chemiczno-rolnicza prowadzi rejestr wydanych opinii planów nawożenia dla podmiotów, o których mowa w art. 18 ustawy o nawozach i nawożeniu.
  9. Za wydanie opinii planu nawożenia, okręgowa stacja chemiczno-rolnicza  pobiera opłatę; sposób uiszczania opłat oraz ich wysokość reguluje rozporządzenie ministra właściwego ds. rolnictwa.
  10. Opiniując plan nawożenia, okręgowa stacja chemiczno-rolnicza, co najmniej:
    • ocenia wielkość dawek nawozów naturalnych, biorąc pod uwagę ilość zawartego w nich azotu,
    • sprawdza czy planowane dawki N pochodzące z nawozów naturalnych nie przekraczają ilości 170 kg N/ha w ciągu roku,
    • sprawdza czy dawki składników nawozowych w nawozach mineralnych nie przekraczają dawek określonych w zaleceniach nawozowych,
    • w przypadku zastosowania nawozów organicznych, organiczno-mineralnych, odpadów, środków wspomagających uprawę roślin i dodatków do wzbogacenia gleby uwzględnia zawarte w nich dawki podstawowych składników pokarmowych – azotu, fosforu, potasu.